کوچینگ چیست

کوچینگ فرآیندی مشارکتی و هدف گرا است که شامل حمایت از افراد برای شناسایی نقاط قوت و ضعف، تعیین اهداف مشخص و قابل اندازه گیری، توسعه استراتژی هایی برای غلبه بر موانع و ایجاد تغییرات پایدار در زندگی شخصی یا حرفه ای آنها می شود. یک کوچ به مشتریان کمک می کند تا در مورد ارزش ها، باورها و رفتارهای خود شفافیت، آگاهی و بینش به دست آورند و راهنمایی، بازخورد و مسئولیت پذیری را برای کمک به آنها در دستیابی به نتایج دلخواهشان ارائه می دهد.

کوچینگ را می توان در مدل مختلف از جمله توسعه شغلی، کسب و کار، ورزش، روابط، سلامت و تندرستی و رشد شخصی و موارد دیگر مورد استفاده قرار داد. هدف نهایی کوچینگ توانمندسازی افراد برای به حداکثر رساندن پتانسیل خود، افزایش عملکرد و داشتن زندگی رضایت بخشی است.

تفاوت های کوچینگ با مشاوره، منتورینگ و آموزش

مهم است که مربیگری را از سایر حرفه‌ها یا فعالیت‌های مرتبط که ممکن است همپوشانی داشته باشند، اما مشابه مربیگری نیستند، متمایز کنیم. در اینجا چند نمونه از آنچه مربیگری نیست آورده شده است:

درمانگری: کوچینگ درمان نیست، که یک فرآیند بالینی است که بر تشخیص و درمان اختلالات سلامت روان تمرکز دارد. کوچینگ بر کمک به افراد برای دستیابی به اهدافشان متمرکز است، در حالی که درمان روی پرداختن به مسائل روانی و پریشانی عاطفی متمرکز است.

مشاوره: کوچینگ مشاوره نیست، که شامل ارائه مشاوره و توصیه های تخصصی در زمینه تخصصی خاص است. کوچینگ شامل ارائه راه حل ها یا گفتن به مشتریان نیست که چه کاری انجام دهند، بلکه در عوض بر کمک به آنها برای کشف بینش و راه حل های خود تمرکز می کند.

منتورینگ: کوچینگ، راهنمایی نیست، که شامل به اشتراک گذاشتن دانش، مهارت ها و تجربه برای هدایت پیشرفت شخصی یا حرفه ای فرد است. در حالی که کوچینگ ممکن است شامل برخی از راهنمایی ها باشد، در درجه اول بر کمک به مشتری برای کشف پتانسیل های خود و ایجاد مسیر خود به جلو متمرکز است.

آموزش: کوچینگ آموزش نیست که شامل آموزش مهارت ها یا دانش خاصی برای افزایش عملکرد در یک زمینه خاص باشد. کوچینگ به جای انتقال دانش یا مهارت های جدید بر تسهیل یادگیری و رشد خود مشتری متمرکز است.

مشاوره روانپزشکی: کوچینگ مشاوره نیست، که فرآیندی است برای کمک به افراد برای رسیدگی به مسائل روانی یا عاطفی که بر زندگی آنها تأثیر منفی می گذارد. کوچینگ به جای پرداختن به مسائل روانشناختی بر کمک به افراد برای تعیین و دستیابی به اهداف متمرکز است.

توجه به این نکته مهم است که اگرچه این حرفه ها/فعالیت ها ممکن است همپوشانی داشته باشند، اما تفاوت های مشخصی دارند و نیاز به آموزش، آموزش و گواهینامه های متفاوتی دارند.

کوچینگ انواع مختلفی دارد، از جمله:

کوچینگ زندگی: نوعی از کوچینگ که بر کمک به افراد برای دستیابی به اهداف شخصی و بهبود کیفیت کلی زندگی تمرکز دارد.

کوچینگ اجرایی: رویکرد مربیگری که برای کمک به مدیران و مدیران اجرایی طراحی شده است تا مهارت های رهبری خود را بهبود بخشند و عملکرد خود را در محیط کار افزایش دهند.

کوچینگ شغلی: نوعی از کوچینگ است که به افراد کمک می کند تا اهداف شغلی خود را شناسایی کنند، یک برنامه شغلی ایجاد کنند و برای رسیدن به اهداف حرفه ای خود قدم بردارند.

کوچینگ سلامت و تندرستی: رویکرد مربیگری که از افراد در دستیابی و حفظ یک سبک زندگی سالم از طریق تغییر در رژیم غذایی، ورزش، مدیریت استرس و سایر رفتارهای مرتبط با سلامتی حمایت می کند.

کوچینگ رابطه: نوعی کوچینگ است که به افراد کمک می کند روابط خود را با دیگران، چه عاشقانه، خانوادگی یا حرفه ای بهبود بخشند.

کوچینگ عملکرد: یک روش کوچینگ است که بر بهبود مهارت ها یا توانایی های خاص یک فرد، مانند سخنرانی عمومی، مدیریت زمان، یا تکنیک های فروش تمرکز دارد.

مربیگری معنوی: یک رویکرد مربیگری که برای کمک به افراد برای کشف و توسعه باورها و اعمال معنوی خود طراحی شده است.

اینها تنها نمونه هایی از انواع مختلف کوچینگ موجود هستند.